Kościół

Jubileusz 450-lecia kościoła w Cichym 1566 – 2016

Wieś Cichy istniała już w 1541 roku. Pierwszy kościół wybudowano tu w 1566 roku, na potrzeby zboru ewangelickiego. W 1656 r. na wieś napadli Tatarzy i spalili ją. Kościół jednak ocalał od zniszczeń, ponieważ towarzyszący Tatarom, polski oficer, spostrzegł w kościele obraz Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem Jezus, co wskazywało, że trafiono na katolicką świątynię.

Kościół przechodził przebudowy w 1727 oraz 1881 roku. Największe zmiany zaszły w 1727 r. wówczas to od strony zachodniej dobudowano wieżę, odnowiono empory oraz otynkowano świątynię w środku i na zewnątrz. W takim kształcie przetrwał do dziś jako budowla jednonawowa z drewnianym sklepieniem kolebkowym oraz z bocznymi transeptami. Kościół został zbudowany z cegły (grubość muru 1m) z użyciem kamieni polnych w podmurówce.

Wewnątrz nad głównym wejściem do kościoła znajduje drewniany, dwupoziomowy chór muzyczny z szesnastogłosowymi, dwumanułowymi organami częściowo z roku 1760, zbudowanymi najprawdopodobniej przez firmę Carla Nowaka w Królewcu. Współcześnie organy wymagają remontu.

Po II wojnie światowej świątynię w Cichym przejęli katolicy i poświęcili ją najpierw Królowej Polski, a następnie Matce Bożej Częstochowskiej (na pierwszą nazwę nie zgodziły się władze państwowe). Od 1952 roku na stałe przebywał tu duszpasterz. Wtedy też erygowano parafię. W pierwszych latach naszej wspólnoty zlikwidowano boczne empory a kazalnicę (zabytkową ambonę w kolorze ołtarza), przeniesiono z ołtarza głównego na pierwszy filar po stronie południowej. Na otworze po kazalnicy zawieszono obraz, przedstawiający Matkę Bożą Częstochowską, sprowadzony tu w 1953 roku.

W latach pięćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku odnowiono kościół. Wykonano m.in. nowe tabernakulum, polichromię, posadzkę, ławki, pokrycie dachu miedzianą blachą. Przed ołtarzem głównym, w prezbiterium, ustawiono  masywny drewniany stół ołtarzowy tzw. posoborowy. Na bocznej ścianie południowego transeptu, wmurowano trzy zabytkowe, kamienne płyty nagrobkowe z lat 1677, 1700 i 1714, które wcześniej znajdowały się w posadzce przed ołtarzem głównym. Na płytach są napisy w języku polskim (zaczynające się od słów: “X. Paweł Giżycki pleban cichowski dla siebie i potomków swoich …”).

Spośród zabytków ruchomych, największą wartość, także jako jeden z najstarszych zabytków diecezji ełckiej, stanowił późnogotycki tryptyk Św. Agnieszki (z ok. 1510r.), który był umieszczony w lewym, bocznym ołtarzu północnego transeptu. W 2008 roku został on okradziony z bocznych figur i teraz szafka tryptyku jest przechowywana w kurii diecezjalnej w Ełku.

Współcześnie trwa remont świątyni. Dzięki otrzymanemu dofinansowaniu ze środków unijnych oraz składkom wiernych, wyremontowano budowlę od zewnątrz. Wzmocniono fundamenty, pokrycie dachu z blachy miedzianej zastąpiono dachówką ceramiczną, wracając tym samym do pierwotnego wyglądu, odnowiono elewację zewnętrzną wraz z konserwacją okien i drzwi. Zagospodarowano plac przykościelny układając z ciosanego kamienia chodniki i schody wejściowe. Obecnie, sukcesywnie restaurowane jest wnętrze naszej świątyni.

Ciesząc się z jubileuszu 450-lecia naszej świątyni zapraszamy do wspólnej modlitwy i udziału w przywróceniu jej dawnej świetności.